Het is zomer op Madeira en begin juli is het precies 2 jaar geleden dat wij naar Madeira zijn verhuisd. Het is vreemd, aan de ene kant is het vrij snel gegaan en voelt het niet als 2 jaar, maar aan de andere kant is er natuurlijk ook heel veel gebeurd in die tijd.
Mijn hele leven is erg veranderd in deze afgelopen 2 jaar en mijn oude routine lijkt ver weg. Het is voor mij nog maar moeilijk voor te stellen, dat ik dagelijks tussen het Heuvelland en Maastricht reed en de dag in mijn praktijk in het gezondheidscentrum Annadal doorbracht. Terwijl ik dit jaren heb gedaan.
Ik heb dan wel geen praktijk meer, maar af en toe ben ik nog met de Chinese geneeskunde bezig. Maar inmiddels behandel ik alleen vrienden middels de acupunctuur en dat vind ik prima. Ik zou niet meer in de gezondheidszorg willen werken, maar op die manier blijf ik er toch een beetje in.
Verder is ook mijn manier van communiceren veranderd. Voor ik naar Madeira kwam heb ik veel Nederlands gesproken en werd ik geregeld door mijn Duitse familie en vrienden erop geattendeerd, als ik weer iets vreemds in het Duits zei. Op dit moment spreek ik vooral Engels en probeer ik ook dagelijks mijn Portugees te verbeteren.
Dit heeft als gevolg dat ik wel mijn moedertaal Duits weer beter spreek. Maar nu moet ik soms nadenken, als ik iets in het Nederlands wil zeggen en moet wel eens naar Nederlandse woorden zoeken. Toch gek, hoe snel je een taal weer kan vergeten.
Na de laatste Blog kreeg ik veel vragen over de bouw van het huis. Vandaar nu hier even een update:
Het heeft erg lang geduurd voordat ik alle aanvragen en benodigde papieren bij elkaar had. Maar daarna kon, begin van het jaar, de bouw eindelijk van start gaan en inmiddels schiet het erg op.
Begonnen werd met de steunmuren en dit gedeelte heeft ook het langste geduurd. Het is natuurlijk het belangrijkste van de hele bouw en moet secuur worden uitgevoerd. Het stuk grond ligt hoog in de bergen van São Vicente en is verdeeld over meerdere niveauverschillen. Vandaar dat deze steunmuren zowel de grond als het huis moeten stabiliseren.
Daarna begon de bouw van het huis en dat gaat nu echt snel. Ik ga er dagelijks even langs en iedere dag is wel iets gebeurd.
Ik heb natuurlijk geen bouwervaring en regelmatig moet ik mij iets laten uitleggen, omdat ik toch wel op de hoogte wil blijven van wat er allemaal gebeurd. Maar op die manier leer ik dagelijks iets en als het huis klaar is, ben ik waarschijnlijk vakvrouw voor alles.
Eén ding weet ik zeker: dat ik niet nogmaals zo’n project wil aanpakken. Het brengt wel veel stress en onrust met zich mee, omdat je aan zo veel moet denken, zo veel beslissingen moet nemen, alles moet controleren, all die bouwbesprekingen, talloze papieren moet ondertekenen…. En natuurlijk moet dit alles in het Portugees. Het zou in mijn moedertaal al een uitdaging zijn.
Op dit moment worden de muren gebouwd, de tweede verdieping is bijna bereikt en je kunt al door het huis lopen. Ondanks dat ik bijna dagelijks op de bouw ben, blijft het nog een onwerkelijk gevoel en is het nog steeds moeilijk voor te stellen dit uiteindelijk mijn huis te noemen.
En het is niet meer zo ver weg. Het plan is om met de kerst erin te zitten. Ik geloof dit natuurlijk pas als het echt zover is, zeker omdat ik weet, dat nog van alles kan gebeuren of problemen kunnen ontstaan. Maar je weet het maar nooit.
Hier op Madeira is het toerisme inmiddels weer volledig hersteld en schijnen er zelfs méér toeristen te zijn dan vóór de pandemie. Ik merk dit natuurlijk ook met mijn werk: alle vakantiehuizen zijn voor de komende maanden volledig volgeboekt.
Persoonlijk kan ik niets erover zeggen hoe het ervoor was, omdat ik geen vergelijking heb met andere tijden. Ik ben pas tijdens de pandemie met het werk begonnen en ben nog nooit tijdens het hoog seizoen hier geweest. Maar het valt wel op, dat het overal erg druk is en dat de locals proberen bepaalde toeristische attracties te mijden rond deze tijd.
In de laatste weken heb ik ook nog één vakantiehuis erbij gekregen. Ik beheer dus nu 10 verschillende huizen. Het is druk, maar ik heb nog steeds heel veel plezier aan het werk. Ik geniet ervan om steeds nieuwe mensen over de hele wereld te ontmoeten en ben blij met mijn flexibele werktijden.
https://airbnb.com/h/oceanviewmadeira4
In de tussentijd waren mijn ouders weer voor een paar weken op bezoek en voor hun komt de verhuizing nu ook steeds dichterbij. Zij gaan verhuizen zodra het huis klaar is. Dus dat zal in de komende 6 maanden zijn.
Dit betekent dat zij nu druk bezig zijn om alles te regelen en te organiseren, wat wij 2 jaar geleden allemaal moesten doen. En ja, zo’n emigratie kost best wat tijd, planning en goede organisatie.
Een eerste stap is al genomen: zij hebben alvast een auto gekocht, zodat wij met 2 auto’s flexibeler zijn. Zij hebben voor een volledig elektrische auto gekozen en op dit moment kan ik die al een beetje inrijden. Heel vervelend natuurlijk.
Eerlijk gezegd was ik in het begin een beetje huiverig wat een elektrische auto betreft, maar ik moet zeggen, hier op Madeira is het een goede keuze. Met één acculading kom je bijna 400km ver, dus meer dan genoeg op het eiland. En tijdens het bergaf rijden en het remmen, laadt de accu zich weer op. Dus met al die hoge bergen en stijle wegen, is dit erg handig.
Er worden hier ook veel elektrische auto’s gereden en er is een goed uitgebouwd netwerk van openbare laadpalen. Verder wordt bij het nieuwe huis natuurlijk ook een wallbox voor het opladen thuis geïnstalleerd. Dit in combinatie met zonnepanelen is wel een handige en goedkope manier om auto te rijden.
Ondanks de drukte bij iedereen, lukt het ons de zondagswandelingen erin te houden. Het blijft erg genieten om met goede vrienden eropuit te gaan en van de prachtige natuur te genieten. Alleen moeten wij nu in de zomer een paar andere routes opzoeken, zodat wij de toeristen een beetje kunnen ontlopen.
Zonnige groeten vanuit Madeira!
Até à próxima!
Janine